(စကားပုံ)
တစ်ခါက မိတ်ဆွေနှစ်ဦးတို့သည် ခရီးအတူသွားကြရာ လမ်းခရီး၌ ညောင်ပင်ကြီးတစ်ပင် အောက်တွင် စခန်းချကြသည်။ တစ်ဦးက မိမိကိုယ်ကို ညောင်ပင်စောင့်နတ်ထံ အပ်နှံ၍ အိပ်သည်။ အခြားတစ်ဦးကမူ မအပ်နှံဘဲ အိပ်သည်။ ညဉ့်နက်ချိန်တွင် ကျားရောက်လာ၍ ညောင်ပင်စောင့်နတ် ထံမှ ခရီးသွားနှစ်ဦးကို တောင်းလေသည်။ ညောင်ပင်စောင့်နတ်က ထိုသူကား ငါ့အားအပ်နှံသူ မဟုတ်သဖြင့် ငါမပိုင်ဆိုင်၊ ဤသူကား ငါ့အားအပ်နှံသူ ဖြစ်သဖြင့် ငါပိုင်ဆိုင်သည်ဟု ဆိုကာ ကျားလက်သို့ အပ်လိုက်လေသည်။ ကျားရန်ကို ကြောက်သဖြင့် အရှင်ကြီးအား ကိုးကွယ်မိခါမှ သေဆုံးရသည်။