(စကားပုံ)
အလှမ်းကျယ်၍ အလယ်၌ လစ်လပ်ကျန်သကဲ့သို့ လောဘဖြင့် ရှေ့လောတကြီး လုပ်ဆောင်၍ မစေ့မစပ် လစ်ဟင်းသည်။